جواد نوربخش (پیر سلسله نعمت اللهی و روانپزشک): صوفیه به علوم ظاهری و رسمی که شرط اصلی آنها تقلید و تکرار است توجهی ندارند، و علومی را اصیل می‌خوانند که از طریق صفای نفس و تهذیب اخلاق و گشاده‌دل حاصل می‌شود. آنان معتقدند که علم ظاهری موجب شک و تردید می‌گردد و خود حجاب اکبر است، تنها علمی مفید فایده است که انسان را به حق نزدیک سازد، و لذا علم مورد نظر آنها، علم عشق و حال است، نه دانش قیل و قال. خواجه عبدالله انصاری: علم که از قلم آید از آن چه خیزد، علم آن است که حق بر دل ریزد. بابا طاهر: علم آلت صید بنده است، زیرا به وسیله علم است که انسان به دام بندگی خدا کشیده می‌شود. عطار نیشابوری: علم چیست از ذره قافی کردنست تا ابد گردش طوافی کردنست مثنوی مولوی: علم و مال و منصب و جاه و قران فتنه آرد در کف بد گوهران شاه نعمت الله ولی: علم در بدایت علم شرعی است حاصل به استفاده و تواثر، و در نهایت شهود حق ذاته بذاته، این را عین الیقین می‌خوانند و کمال مقام احسان می‌گویند.
مقالات مردم بابل ، با جمعیت و مردمی مهربان
keywords : بابل،مجمع بابل،جمعیت بابل
